Zelfverdediging

Zelfverdediging begint met het anticiperen op- en vermijden van geweldssituaties (“reading the room”, de-escaleren, vluchten) en eindigt met fysiek contact: het gevecht.

Vechten

Met geweld je lijf en goed verdedigen, met of zonder wapens.

Vechtsporten

Eén op één kunnen vechten vergt jarenlange relevante training. Jarenlang omdat reacties reflexmatig moeten worden, zoals bijvoorbeeld dekken tegen stoten, veelvoorkomende grepen, en trappen, en jouw eigen reactie op gevaar, pijn, en bloed. Relevante training omdat niet elke vechtsport even waardevol is op straat.

Een waardevolle vechtsport traint aanval en verdediging op verschillende afstanden, bevat stoten, grepen, en trappen, en bevat een competitie-element waarmee je gewend raakt aan incasseren, pijn, verdoving, en bloed. Over het algemeen kun je waarde afleiden uit de sportachtergrond van vechters uit professionele freefightcompetities zoals UFC. Omdat deze competities de ruimste regels hebben worden hier de effectiefste technieken toegepast.

Dit zijn: kickboksen/muay thai, (brazilian) jiu jitsu, en worstelen. Deze sporten bevatten de dominante technieken voor staande- en grondgevechten. Ook vaak voorkomend zijn judo, sambo, boksen, taekwondo, en karate, maar deze sporten zijn naar hun aard technisch beperkter. Blijf weg bij (discussies over de waarde op straat van) sporten zoals aikido, wushu/kung fu, tai chi, wing chun, en capoeira.

Om bekwaam te worden in een vechtsport verdient het aanbeveling om ten minste 2x per week te trainen. Elke keer structureel extra is winst.

Veel vechtsporten hebben twee tekortkomingen:

1. Wapens spelen geen rol. Een discipline zoals krav maga kan dan een toegevoegde waarde hebben. Wel ontbreekt bij deze discipline een competitie-element.
2. Veel sporten houden geen rekening met meerdere aanvallers, terwijl dit in de praktijk wel vaak voorkomt. Voor deze scenario’s vallen beoefenaars vaak terug op algemene technieken die in meerdere disciplines terugkomen. Krav Maga traint wel met meerdere aanvallers.

Krav Maga

Er zijn geen regels in Krav Maga, noch zijn er wedstrijden. De basis van KM is ook redelijk eenvoudig, er zijn families van bewegingen (arm, been, staand, op de grond etc) waarin beperkte variaties geleerd worden. KM is daardoor vrij snel aan te leren.

Bij KM train je ‘vuile trucjes’ die bij de andere sporten verboden zijn. Denk hierbij aan:

• aan de haren trekken
• vingers in ogen drukken
• een vinger onder de neus en iemand in een boog naar achteren dwingen
• oor eraf bijten
• in het oor gillen
• op de achterkant hoofd slaan, net boven de nek
• de luchtpijp slaan
• vinger in het kuiltje van je hals en hard in de luchtpijp drukken
• onder een hoek van 45 graden omhoog op de lever slaan om de losse ribben te breken
• in het kruis trappen en slaan
• een duim in iemands rectum steken
• knieschijven uit de knie trappen
• op de middenvoetsbeentjes trappen met je voet
• iets in het gezicht gooien (zand, propje, sleutels, wat je maar kan vinden) ter afleiding

Hierdoor heb je een zeer effectieve manier om een aanvaller pijnprikkels te geven om de situatie om te draaien en de aanvaller zijn doel (jou overvallen of doden) te laten vergeten..

Het NAP-principe lijkt hier haaks op te staan maar het is zelfverdediging en mag dus alleen bij een aanval ingezet worden. Daarnaast is er nergens een overeenkomst tussen de aanvaller en jou waarin vastgelegd is dat jij eerst schade op moet lopen voordat je de aanvaller mag uitschakelen. Vergeet niet dat een aanvaller ook alles uit de kast zal halen om zijn doel te bewerkstelligen.